به گزارش خبرنگار اقتصادي مهر، بر اساس آمار موجود ، بخش كشاورزي به عنوان يكي از بخشهاي مهم اقتصاد ايران در سال 1380 حدود 17 درصد توليد ناخالص داخلي( به قيمت ثابت)، يك پنجم ارزش صادرات غير نفتي ، 20 درصد اشتغال ، بالغ بر 80 درصد از عرضه غذا و 90 درصد مواد اوليه صنايع تبديلي و تكميلي كشاورزي را به خود اختصاص داده است.
بخش كشاورزي در فضايي از اقتصاد داخلي و جهاني رشد پيدا كرده و چشم انداز آينده آن بويژه در برنامه هاي توسعه اي كشور ، اين روابط و همگرايي را تشديد خواهد كرد.
همچنين بخش صنعت در اقتصاد ايران با توجه به جهت گيريهاي برنامه هاي توسعه اي كشور از رشد نسبتا مناسبي برخوردار بوده و انتظار مي رود اين بخش علاوه بر اينكه نياز خود را تامين كند اثر گذاري مثبتي بر ساير بخشهاي اقتصاد ايران بويژه بخش كشاورزي داشته باشد .
بنابراين براي توسعه هماهنگ نياز به راهبردي نوين و جامع و نيز هماهنگي بخشهاي كشاورزي و صنايع با يكديگر است گرچه وزارت صنايع سعي در تدوين راهبردي براي توسعه صنعت كشور دارد اما فاقد ويژگيهاي يك طرح جامع توسعه صنعتي با نگاه به جايگاه بخش كشاورزي است و با نارساييهاي بسيار جدي و بنيادي در زمينه هاي مختلف نيز روبرو است.
امروزه در كشورهاي توسعه يافته وهمچنين كشورهاي در حال توسعه، بخش كشاورزي با در نظر گرفتن پتانسيلها و امكانات نهفته در خود از قابليت ويژه اي برخوردار است در واقع اين بخش در سطح كشورهاي در حال توسعه نيز به عنوان بازوي تواناي مراحل توسعه در عصر فرا صنعتي مورد توجه بوده و در سطح كشورهاي در حال توسعه نيز اين بخش همواره به عنوان محور توسعه اقتصادي ، نظر بر نامه ريزان را به خود جلب كرده است .
در ايران نيز به دليل ساختار وابسته اقتصاد تك محصولي ، يكي از راه حلهاي خروج از اين وابستگي، شكوفايي پتانسيلهاي بخش كشاورزي بوده و هست .
در اين راستا در چند دهه اخير با وجود رشد منفي در بسياري از مولفه هاي توليد ملي ، بخش كشاورزي همواره از نرخ رشد مثبتي برخوردار بوده كه اين امر خود مويد نظريه ( كشاورزي محور توسعه ) مي تواند باشد.
نتايج نشان مي دهد كه بيشترين تاثير ارزش افزوده بخشها بر GNP وGDP مربوط به بخش كشاورزي و صنعت بوده و سر مايه گذاري در بخشهاي كشاورزي و خدمات نقش و تاثيربيشتري را بر اين دو مولفه داشته اند .
اين در حالي است كه بدون شناخت ارتباط بين بخشهاي كشاورزي و صنعت شناخت كامل توسعه پويا و وضع سياستهاي موثر در رشد اقتصادي مطلوب مشكل است .
بررسي ها همچنين نشان مي دهد در كشورهاي در حال توسعه ، معمولا بخش كشاورزي گستردگي و اهميت خاصي دارد و اين بخش از يك سو ايجاد كننده اشتغال در سطح جامعه و از سوي ديگر به دليل تامين غذاي مورد نياز نقش مهمي در تعيين ميزان رفاه جامعه ايفا مي كند.
يكي از موضوعات مهمي كه در تعيين جايگاه اقتصادي بخش كشاورزي اهميت داردتعامل ميان اين بخش و شاخصهاي اقتصاد كلان است .
براساس آمار موجود در اين راستا عملكرد بخش كشاورزي در مقايسه با دو بخش صنعت و معدن و خدمات تحليل و مشخص شده است كه براي دستيابي به رشد پايدار اقتصادي ، بخش كشاورزي نسبت به دو بخش ديگر از موقعيت مناسبتري برخوردار است .
براساس اطلاعات موجود بيش از 38 درصد بنگاههاي صنعتي وابسته به بخش كشاورزي است و با توجه به فناوريهاي مختلف ، حدود 17 درصد ارزش افزوده صنعتي و 46 درصد صادرات صنعتي كشور متعلق به صنايع وابسته به بخش كشاورزي است.
کد خبر 55625
نظر شما